Sheeko la yaab leh

Ibnu Jariir Al-Tabari allaah ha u naxariistee wuxuu yiri:

“Anigoo ku sugan magaalada Makkah xilli xajka lagu jiro, ayaa waxaan arkay nin reer Khurasaan ah oo ku dhawaaqaya oo leh: reer Makkah, reer beled iyo reer baadiyaba sidaa u dhantihiin, waxaan waayay boorso ay ku jirto kun Diinaar.

Markaasaa waxaa u soo istaagay oday weyn oo reer Makka ka mid ahaa, wuxuuna ku yiri:- nin yahow, dalkeennu xaalad xun buu ku sugan yahay, maalmihii xajku waa la dhawraa, xilliyadiisuna waa yar yihiin, albaabbada wax lagu shaqeystona waa xiran yihiin. Waxaa laga yaabaa in lacagtani ay gacanta u gasho nin miskiin ah oo mu'min ah iyo oday weyn oo axdi kula jira, haddii uu lacagta kuu soo celiyona aad wax siiso, baadi fur ah, lacag xalaal ah.

Al-Khurasaani wuxuu yiri:- Immisa ayuu rabaa faadi fur ahaan?

Shiikhii weynaa wuxuu yiri: wuxuu rabaa toban meelood meel, boqol diinaar.

Al-Khurasaani kuma qancin oo wuxuu yidhi: Ma yeelin, ee waxaan u wakiishay arrintiisa Eebbe, waxaana u dacwoodaa maalinta aan la kulanno, isagaana nagu filan iyo wakiilkii ugu wanaagsanaa.

Ibnu Jariir Al-Tabari wuxuu yidhi: waxaa ii soo baxday in sheekhii waynaa uu yahay nin faqiir ah, wuxuuna helay kiish Diinaar ah oo uu damcay qayb yar, markaasaan raacay ilaa uu gurigiisii ​​ku soo noqday, waxayna ahayd sidii aan moodayay. , waxaan maqlay isaga oo u yeedhaya xaaskiisa oo leh: Lubabah.

Waxay ku tidhi: bixi Abu Ghiyaadow. Wuxuu yidhi: Waxaan helay ninkii Dinaar-laha ahaa oo u yeedhaya, mana rabin inuu wax u sameeyo, markaasaan ku idhi: naga sii boqol Diinaar, wuuse diiday oo arrintiisii ​​Eebbe u igmaday, maxaan yeelaynaa? Waa inaan u soo celiyaa, Rabbi ayaan ka baqayaa, waxaan ka baqayaa in dembigaygu bato.

Markaasaa naagtiisii ​​ku tidhi.

Ninyahoow annagu konton sano ayaan faqri kula rafaadnay oo waxaad leedahay afar gabdhood iyo laba gabdhood oo walaalo ah iyo aniga iyo hooyaday, adiguna sagaal baad nagu tahay, ido iyo daaq midna ma lihin, lacagta oo dhan qaado, naga dherji. waanu gaajaysannahay ee na huwi, adigaa xaalkeena ka sii war haya, lagana yaabo in Eebbe kor ahaaye ku hodmiyo intaa ka dib, markaasaad siin doontaa lacag tiisa ee.

Wuxuu ku yidhi, Lubabaay:

(Miyaan cunaa wax xaaraan ah lix iyo sideetan sano oo noloshayda ah, oo aan calooshayda dab ku gubaa ka dib markaan ku samray faqiirnimadayda, oo aan cadho ka dalbada rabiga xoogga leh, anigoo u dhow qabrigayga, maya, Eebaan ku dhaartaye. Ma samaynayo).

Ibnu Jariir Al-Tabari wuxuu yidhi: Markaa waan ka tagay anigoo la yaabban waxay sameeyeen isaga iyo xaaskiisa.

Markii aanu kacnay hal saac oo maalin ah ayaa waxa aan maqlay ninkii lahaa Diinaarka oo sidii shalay oo kale u dhawaaqaya. Markaasaa sheekhii weynaa intuu u soo istaagay ku yidhi: Khurasaani shalay baan kuu sheegay oo waan ku waaniyey, dalkeenuna Ilaahay baan ku dhaartaye wuu ku yar yahay beerashada iyo candhada, ee qof lacag kuu helay wax u raadi. In uusan sharciga ku xad-gudbin, sii toban Diinaar oo keliya.

Al-Khurasaani wuxuu ku yidhi: ma yeeli doono, lacagtaydana waxaan ku xisaabin doonaa Eebbe agtiisa, oo aan uga dacwoodo maalinta aan la kulanno, isagaana nagu filan iyo wakiilkii ugu wanaagsanaa.

Dabadeed maalintii dambe ayuu u yeedhay ninkii lahaa Diinaarkii isla wacitaankaas. Markaa buu sheekhii hore u soo istaagay oo ku yidhi;

Khurasaani waxaan ku iri maalin ka hor, qofkii hela boqol diinaar sii, oo diiday, dabadeed toban, hadana diiday, markaas ma waxaad siinaysaa kii hela hal Diinaar oo uu kala bar ku iibsado raashin, oo badhkii kalena lax uu listo caruurta?

Al-Khurasani wuxuu yidhi: ma yeeli doono, laakiin waxaan u gudbin doonaa Eebbe oo aan uga dacwoodo Eebihiis maalinta aan la kulanno.

Markaas buu sheekhii hore soo sawiray oo ku yidhi: kaalay oo qaado diinaaradaada waxaan ka seexanwaayay habeenkii, waayo anigu ma nabad gelyo tan iyo markii aan helay lacagtan.

Ibnu Jariir wuxuu yidhi: markaasuu raacay ninkii Diinaarada lahaa, aniguna waan raacay, ilaa uu sheekhu gurigiisii ​​galay, oo uu dhulkii qoday oo uu kala soo baxshay kun Diinaar, kuna yidhi: Qaata lacagihiina, Ilaahayna waxaan ka baryayaa inuu ii dambi dhaafo. Igana arzuq Fadligiisa.

Markaa buu Al-Khorasani qaatay oo damcay inuu baxo, markuu soo gaaray albaabkii guriga ayuu yiri:

Sheekhoow Aabahay Alle ha u naxariistee wuu dhintay oo wuxuu iiga tagay saddex kun oo Diinaar, wuxuuna igu yiri:

Seddex meelood meel ka soo saar oo u qaybi dadka xaqa ku leh, markaasaan ku xidhay bacdan si aan ugu bixiyo kii mudnaa, Ilaahay baan ku dhaartaye ma arag tan iyo intii aan Khurasaan ka tegay ila halkaan nin kaa mudan, ee qaado, ilaahay hakuu barakeeyo, wanaaga ha kugu abaal mariyo daacadnimadaada, iyo samirkaagii faqriga, dabadeed lacagtii ayuu ka tagay.

Markaa buu sheekhii odaygii kacay isagoo ooyaya oo baryaya oo leh: Ilaahay ha u naxariisto ninkii lahaa lacagta ee qabrigiisa ku jirta, wiilkiisiina Ilaahay ha barakeeyo.

Ilaahey wuxuu yiri:

(qofkii eebe ka yaaba wuxuu eebe u yeelaa meel uu dhibta xaga baxo, wuxuuna ka arzaaqaa meel uusan fileynin.) Suurada Al-ldhalaaq.